Huize Raven

Huize Raven is misschien wel het bekendste vrijgezellenoord van het Westen. En dat komt door niemand minder dan de broertjes Raven, Edwardian en Heathcliff die er al sinds jaar en dag hevige feestjes geven. Elk sletje van het Zuiden heeft er wel al onder één van de twee broers gelegen, en zo niet, dan "hebben ze de hemel nog niet gezien", wordt er gezegd. De grootste wildebras van de broers is Edwardian, de oudste, die de 6-jaar jongere Heathcliff mee in het milieu heeft gesleurd, nadat hun ouders stierven. Hij nodigt zijn "foute" vrienden uit, en Heathcliff leer hen kennen. Daardoor trok Heath niet echt op met mensen van zijn eigen leeftijd, en was hij al op heel jonge leeftijd "een échte Raven".
Heathcliff was een tijdje weg naar het Westen, en ondertussen is Edwardian enkel nog beruchter geworden. In de tijd dat zijn compagnon er niet was, heeft hij meer moeten "werken" dan anders. Ook Heath is veranderd. Hij werd verliefd, maar op iemand die niet meer bereikbaar was, dus de vraag is maar of hij terug het vrijgezellenleven instapt van zodra hij opnieuw met zijn grote broer optrekt.

Toegang: Als je bent uitgenodigd, een goede vriend bent,..

Met een verveelde blik stond Eswar Raven in de tuin van het huis van haar neven. Ze moest wachten tot Edwardian terug kwam van zijn afspraakje. Ze had geen sleutel, en kon ook niet naar huis gaan. Ze had geen huis. Ze zwerfde maar wat rond op deze wereld, meestal sliep ze bij haar "vrienden", en af en toe bij haar neefjes. Maar het liefst sliep ze buiten, dat was veel fijner dan in een stinkend huis vol hoertjes. Aangezien er onweer in de lucht hing ging ze nu bij haar neven slapen. Moesten die lullen haar wel een sleutel geven of op zijn minst thuis zijn. Ze schopte een steentje weg. Ter wel ze bedacht dat ze Heathcliff al een tijdje niet meer had gezien.En dan was Heath nog wel haar lievelings neef! Edwardian was zo.., standaard. En al die grapjes die hij maakte waren het van die grapjes over seks en vrouwen. Niet dat Heath zoveel anders was, maar ze wist ook wel dat Heath serieus kon doen. Eswar was een niet al te groot meisje, met een gebruinde huid en korte zwart\bruine haren. Ze had donkere ogen, en voor haar leeftijd al een aardige boezem, ze had ook best brede schouders. Dat haten ze, dat stond zo "onvrouwelijk", voor de rest was ze slank. En had een top conditie. Meestal was ze maar schaars gekleed, maar niet hoerig. Ze hield gewoon niet van al die lappen stof aan je lijf. 'Kom nou.. ik moet plassen..,' mopperde ze half in zich zelf.

Heathcliff was pas aangekomen, en vermits zijn broer nog "een afspraak" had, was hij maar even terug wat oude vrienden gaan opzoeken. Hij was al zo lang niet meer in het Zuiden geweest, dus dat was wel eens nodig. Ondertussen had hij een sandwich gekocht, die hij als een boer opat. Opvrat, beter gezegd. Hij neuriede een liedje terwijl hij met zijn ogen op zijn sandwich gericht richting zijn huis liep. Hij had besloten om naar huis te gaan, omdat de lucht er maar grijs uitzag. Op enkele meters van zijn huis stopte hij en haalde hij de sleutel uit zijn zak. Hij had nog een klein stuk van zijn sandwich over en zijn mond zat nog vol toen hij plots een meisje zag, dat hij uit de duizenden zou herkennen. 'Esdrol?' zei hij ongelovig, en wat stukjes brood vlogen uit zijn mond bij het praten. Hij grijnsde en liep naar haar toe. 'Vwat ddoe mjij vier?' Opnieuw vlogen er wat stukjes uit, dit keer op zijn nichtje. Hij kauwde een paar keer, en slikte toen de brok naar binnen. 'Wat doe jij hier, aap?' zei hij grijnzend, met nu een lege mond. Hij haalde zijn hand plagerig door haar haar.

Eswar staarde een ogenblik naar de rondvliegende stukjes sandwich, en grinnekte, ze hield haar tas, die al die tijd om haar schouder had gebungeld omhoog, 'ik hoop dat je het vanavond niet al te druk krijgt, want ik neem je bank in beslag,' zonder op een antwoord te wachten gooide ze de tas in Heathcliff's handen. 'Long time no see neefje,' sprak ze, ter wel ze even een afkeurende blik op de grond wierp waar de stukjes sandwich lagen.

Heath kon nog net de tas opvangen, maar zijn sandwich viel op de grond. Hij kreunde even teleurgesteld, maar haalde toen zijn schouders op. Hij grijnsde. 'Ik verwacht geen volk. Ik weet wel niet wat Ed's plannen zijn. Desnoods slaap je maar bij mij, he..' Hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen terwijl hij Eswar de sleutels toewierp. 'Hoe is het met jou? Je bent gegroeid!' zei hij grinnikend, terwijl hij even naar haar borsten keek, die ook opvielen. 'Al een vriendje? Veel aantrek van de jongens?' Heath bleef maar doorvragen met een grijns op zijn gezicht.

Eswar glimlachte even afwezig toen Heathcliff vroeg of ze een vriendje had, 'hnn.., nee niet echt, geen liefde voor mij de komende..3 dagen,' ze lachte hard om haar eigen, niet eens zo grappige grapje. Ze stak de sleutel in het sleutel gat, en gooide toen de deur met een knal open. Ze rook de lucht van drank, en het was in de hal al een puinhoop. 'Nope, geen steek veranderd hier,' ze stapte over de vele spullen heen tot ze bij de woonkamer kwam, gooide wat slipjes van de bank af, gevolgd door een kussen, en plofte er op neer. 'Jullie zouden hier echt eens moeten opruimen,' ze keek even rond in het huis. Overal lag troep.

Heath lachte met haar mee, maar vooral omdat ze zelf zo hard moest lachen. Hij liep achter haar aan naar binnen, en stampte met zijn voet de deur toe. De zak plofte hij neer op de grond en nam snel de lege flesjes bier van de salontafel, die hij in een vuilniszak dropte. Hij was het hier ondertussen al gewoon zo. De rommel, de dranklucht. Het was thuis. Hij grinnikte om wat ze zei en zag hoe ze zich liet vallen. 'Misschien kun jij je eens nuttig maken he? Ga gerust je gang! Ruim maar op!' Maar Heath wist heus wel dat ze waarschijnlijk geen klop ging doen. Ze was en bleef een Raven. Heath nam voor zichzelf een blikje bier uit de koelkast en opende het. Hij dronk er even van en liep toen naar de zetel toe. Hij slaakte een voldane zucht en liet zich erin ploffen, bovenop Eswar. Hij ging er met al zijn gewicht opzitten en deed alsof hij niks doorhad. Hij dronk rustig van zijn biertje en grijnsde.

Eswar kreunde even pijnlijk toen ze voelde hoe Heath met zijn volle gewicht op haar ging zitten. Met al haar krachten duwden ze Heath van zich af. En dook toen boven op hem, ze rolden samen van de bank af. Eswar landen boven op Heath, 'boe,' sprak ze droog, en begon toen speels Heath te porren in zijn maag. Stoeien deed ze al van jongs af aan. Ze hielt er van, lekker bezig zijn samen, beetje vechten. En dan vooral lachen. Maar meestal had ze zich in moeten houden bij mensen, Eswar was namelijk best wel sterk. En deed snel iets te hard bij andere, maar een Raven kon wel tegen een stootje. Ze bukte zich naar voren, en drukte een kus op Heath's voorhoofd. 'Blij dat ik je weer eens zie neefje,' ze kwam overeind. En porde hem weer in zijn buik. 'En.., nog leuke vrouwen ontmoet?' Eswar wiebelde even ondeugend met haar wenkbrauwen. Ook nog iets dat alleen een echte Raven kon. Nee, Eswar was zeker geen uitzondering in haar familie.

Heathcliff grijnsde en kon nog net zijn blikje bier op de grond neerzetten, voordat het helemaal over de vloer gekapt werd. Hij landde op de grond en kreunde lachend toen ze bovenop hem kwam zitten. Hij lachte hard terwijl hij tevergeefs 'Stop! Stop' riep. Ook Heath vond het leuk. Lekker luchtig wat stoeien. Dat miste hij dikwijls. Hij was misschien al wel twintig jaar, hij had dikwijls behoefte om het kleine kind uit te hangen, en dat kon hij bij Eswar, zijn kleine nichtje. Hij glimlachte zachtjes terwijl hij weer tot rust kwam en een kus op zijn voorhoofd voeldde. Een grijnsje verscheen om zijn lippen toen ze opnieuw porde, en even later dan zij stond hij ook op. Hij grinnikte even om haar vraag en nam een slok van zijn blikje, dat hij op de salontafel zette. Hij plofte terug in de zetel en leunde met zijn arm op de leuning. 'Hmm.. Leuke vrouwen.' Opnieuw grinnikte hij. 'Je weet natuurlijk dat jij de enige vrouw in mijn leven bent, maar omdat je het vraagt..' Heath trok mysterieus een wenkbrauw op. 'Er is wel iemand..' Hij grijnsde plagerig.

Eswar plofte op Heath's schoot, 'ga nu geen tijd rekken, ik wil details!' Ze vond het leuk om aanhankelijk te doen tegenover Heath. Ze verwende hem dan ook graag met kusjes en knuffels, of plofte op zijn schoot neer als ze geen zin had om ergens anders te zitten. Ze pikte zijn blikje bier in, en nam er zelf een slok uit.

Heathcliff legde zijn arm om Eswar heen en hij haalde diep adem. 'Wel..' begon hij. 'Ze heet Yuriko, en ze is ràzend knap en ze is cool. Ik denk dat jij haar ook wel zou mogen.' Hij nam het blikje even uit haar hand, nam een slok, en gaf het toen terug. 'Maar..' zei hij met duidelijke teleurstelling. 'Ik heb véél concurrentie. Da's dus een probleem, want ze kan niet kiezen.' Hij draaide even met zijn ogen en keek toen hulpbehoevend naar zijn nichtje.

Eswar wiebelde even met haar wenkbrauwen, 'zozo..,' was haar eerste indruk. 'Concurrentie, komaan!' ze lachte even spottend. 'Je bent niet voor niks een Raven, concurrentie is om uit te schakelen,' ze porde Heath in zijn zij. 'Maar, wees is eerlijk, ze kan niet cooler zijn dan dat ik ben,' Eswar kroop dichter tegen Heath aan.

Heath grijnsde. 'Natuurlijk is ze niet cooler, gek! Dat is toch onmogelijk!' Hij grinnikte wat en keek toen wat voor zich uit, terwijl hij nadacht. 'Ik weet niet wat het is, Es. Ze lijkt me wel leuk te vinden, maar als ik haar kus.. Dan duwt ze me terug. En ze daagt me uit, en als ik dan toehap.. Dan wilt ze niet meer. Het is echt onbegrijpelijk.' Heath schudde wat met zijn hoofd en keek toen terug naar haar. 'En ze is verliefd op iemand anders, dus ja..' Hij blies een lok haar uit zijn gezicht en zuchtte.

'Tjaa.. vrouwen!' Eswar sprong overeind, en pakte haar tas die ze open maakte, 'je moet niet teveel voor haar doen, liefde moet van beide kanten komen, weetje. Je kan haar niet dwingen,' Eswar pakte een zakje vol met snoepjes. En stak er een in haar mond. Meteen kwam er een zoete walm op Heath af.

Heathcliff knikte. 'Ach ja, je hebt waarschijnlijk gelijk..' Hij slaakte een zuchtje en volgde Eswar met zijn ogen. Hij rook de heerlijke zoete geur, en een brede glimlach verscheen op zijn gezicht. 'Wat heb jij daar in dat zakje, trollendrol?!' zei hij lachend en benieuwd. Hij had geen zin om op te staan, en tuurde met zijn ogen naar het zakje.

Yuriko stond hulpeloos midden in een totaal onbekend deel van de wereld, in een onbekende straat en plaats. Wanhopig keek ze rond op zoek naar het huis waar Heathcliff moest wonen, maar ze had geen enkel idee waar ze was.
Misschien was ze wel in een heel verkeerd deel. Net op het moment toen ze weg wilde lopen liep er een oude vrouw langs. Yuriko keerde zich terug om en haaste zich naar de vrouw en probeerde wat vriendelijk over te komen om alles zo snel mogelijk af te handen.
'Eh, mag ik wat vragen..', vroeg ze zonder te wachten op antwoord. 'Het huis van Heathcliff Raven?', vroeg ze er achterna. 'Weet u waar het is?', de vrouw leek wel doof te zijn en bleef haar stom aan staren toen ze opeens haar arm uit stak naar een huis. Yuriko knikte en snelde naar het huis toe.
Twijfelend stond ze voor de deur, zijn deur niet wetend of hij überhaupt wel thuis was, zin in haar had.
Na een tijde klopte ze aan en bleef wachten voor de nog steeds gesloten deur.