Shit shit shit, fucking shit. Waarom gebeurde dit hem nou? Hij had het moeten laten! Maar het was al zo lang geleden geweest met Mimiko. Hij had het nodig, het was zijn anti-drug. Of zeg maar, anti drank. Hij probeerde uit alle macht de witte vlekken uit zijn broek te wrijven. Maar Jeanette was ook zo heet, hoe ze naar hem had gekeken. Die chick had er om gevraagd. Hij was volkomen ontschuldig geweest! Als een braaf jongetje had hij alleen maar gedaan wat zij hem had opgedragen. Over haar borsten wrijven, zijn handen wat naar onder laten zakken, haar onderbroek van haar kont af rukken en.., oké hij zou de details besparen. Het was maar even geweest, shit shit shit. Waarom kreeg hij dit nou niet uit zijn broek? In zijn hoofd was hij al duizenden excusen te bedenken. Hij kon zeggen dat het van de melk kwam van vanmorgen, ja dat zou hij zeggen! Of tandpasta! Nog beter! Hij kwam steeds dichterbij huis, waarom ging die metro altijd zo snel als hij juist niet snel moest gaan? Hij staarde naar de oude dame recht voor hem, die hem afkeurend aankeek. Hij gunde haar maar een enkele dodelijke blik toe en de dame keek bang weg. Stomme idiooten, met hun miezerige gedachtens. Hij had zin in drank. Veel drank. En Mimiko.
Met een onzekere grijns openden Lune de deur van het appartement, 'honeycake ik ben thuis!'. Zijn stem klonk hees, hij trapte zijn schoenen uit en liep regel recht naar de keuken om daar uit de koelkast een biertje te pakken, toen hij het aan zijn lippen zetten gleed wat koude vloestof over zijn lippen langs zijn kin naar beneden. Over de warme huid van zijn o-zo getrainde buik. Hij deed zijn overhemd een stukje open, en liet toen hij het flesje bier op had een bescheiden boer. 'Honey?' riep hij weer, ter wel hij een tweede flesje pakte. Waar zat ze? Had ze een spelletje voorbereid? De onnozele grijns verranderde naar een gemeen grijnsje, 'lieferd.. waaarrr zit je?' hij kreunde even zwoel. Het was ook zo donker in huis, Mimi kon overal zijn. Zijn ogen begonnen te twinkelen van opwinding.