Mao Morgenstern

Volledige naam: Mao Morgenstern
Roepnaam/bijnaam: Geen
Leeftijd: 18 jaar
Verjaardag: 8 januari
Sterrenbeeld: Steenbok
Geslacht: Vrouw
Elementaire kracht: Wind
Overige kracht: Geluid
Wapen: Meestal een zweep, anders alles wat ze maar vinden kan tijdens een improvisatie momentje
Extra wapen: Twee dolkjes zijn altijd verborgen onder Mao’s kleren.
Vechtsport: Alle ervaring komt uit autodidactisch onderzoek.
Vechtstijl: Het vechten zelf leerde Mao van haar oudere zus. Omdat haar vader alleen met z’n twee dochters overbleef na haar moeders dood, besloot hij hun te leren vechten. Iets wat hij normalerwijze met een zoon zou gedaan hebben, maar wat uiteindelijk niet meer kon. Na de liesbreuk van haar vader, nam haar zus het lesgeven over.

Status: Ze ziet er redelijk arrogant uit en dat is ze ook. Sociaal is ze niet echt compact. Ze maakt niet snel vrienden, omdat haar scherpe karakter mensen afschrikt. Toch kan ze redelijk vriendelijk zijn… als je haar leert kennen.

Afkomst: Het westen. Al generaties lang leven de Morgensterns hier.
Familie: Haar vader, Adam Morgenstern (49 – windkracht) is Mao’s officiële voogd. Mao hangt echter veel liever rond met haar zus, Joselyn (23 – geen kracht). Die is laatst uitgehuwelijkt aan een prestigieuze familie. Haar echtgenoot is iemand die Mao niet kan uitstaan, maar uit respect voor haar zus - en haar zwangere buik – knijpt ze een oogje dicht. Mao’s moeder, Lyoko (geen kracht), stierf bij haar tweede bevalling. Alleen Mao was gered.

Lengte: Klein van gestalte, ongeveer 1 meter 61
Omschrijving haar: Lange, dikke lokken die bestaande zijn uit een vervagen zwart. Haar haren werden lichter met de jaren, waarna het uiteindelijk paarsachtig is geworden. Niet natuurlijk, dat is waar, maar wel het resultaat van 18 jaar lang haren wassen met verkeerde producten. Haar unieke zwarte haarkleur krijgt ze waarschijnlijk niet meer terug.
Omschrijving ogen: Een soort diep grijs, blauwachtige nevel omringt haar iris.
Bouw van het lichaam: Met een tenger en mager lichaam, zou je haast denken dat de wind haar omver blies, in de plaats van door haar haren waaien. Maar Mao staat redelijk stabiel op haar beide voeten. Misschien heeft haar vastbeslotenheid er iets mee te maken… Dankzij haar kleine lichaam, is ze heel handig in het vechten in kleine zeer chaotische plaatsen. Maar ze voelt zich minder op haar gemaakt in grote, open ruimten. Hoewel haar kracht het handigste is op die plaatsen.
Kledingstijl: Mao houdt van de zwierigheid van jurkjes en rokjes. Misschien omdat ze zich dan vrijer voelt,… in ieder geval: haar vader liet haar vroeger de deur niet uit als ze geen broek daaronder droeg. Vooral in het Westen, waar de wind het sterkst is. Haar jurkjes zouden wel eens naar boven kunnen waaien. Tegenwoordig is Mao wat minder preuts, maar ze houdt het gedeisd. Zo was ze namelijk opgevoed.
Rond haar nek bengelt altijd de halsketting met een belletje eraan dat haar moeder had gemaakt voor haar toen ze nog zwanger was. Ze zou het geven om altijd te weten waar Mao was (gezien de problemen met Joselyn). Precies een kattenbelletje. De halsketting is redelijk lang, waardoor Mao hem vaak kwijt is.


Passies: Mensen bekijken en… ‘lezen’ is één van haar grootste passies. Vroeger ging ze constant op de straattegels zitten en de voorbijlopende mensen zitten keuren. Hierdoor heeft ze haar mensenkennis flink uitgebreid. Het werkt niet altijd, maar Mao vertrouwt redelijk op haar personeninstinct.
Afkeer: Mannen. Mao heeft altijd gewalgd van de smerigheid van de mannen van haar dorp. Het leken wel boeren! De enige man die ze vertrouwt is haar vader. De haat jegens mannen is gegroeid sinds ze een klein meisje was. Een kleine jongen van 5 – op bezoek in haar dorp – brak haar hart voor de eerste keer, en sindsdien heeft ze het de ‘man’ moeilijk gemaakt om ook maar in haar buurt te komen.
Alles wat glibberig is, staat Mao ook niet aan.

Karakter: Zo koppig als een geit is ze. Misschien is dit één van de redenen waarom ze zo botst met anderen. Haar karakter maakt het moeilijk om met anderen contact te zoeken. Hoewel ze altijd een eenling was, heeft ze het moeilijk met alleen zijn. Mao is schuw bij mannen – ze vertrouwt hen niet – maar zeker niet opener voor vrouwen. Toch kan ze vriendelijk en menslievend zijn. Haar sarcasme vindt ze zelf haar grootste troef, maar of anderen daar ook zo over denken…? Haar glimlach is er één uit de miljoenen. Je ziet hem niet vaak, maar als ze glimlacht, mag je dat als een eer aanzien. Althans, dat is zo als je dit meisje wat beter kent.
Hoe volwassene ze zich ook gedraagt, ze voelt zich nog heel kinds. Als je haar betrapt op kinderachtige streken, dan moet je niet raar opkijken.
Relaties: De beste relatie die ze heeft aangehad, is die met haar zus. Net als alle zussen botste het wel eens, maar ze is de enige persoon aan wie ze ook werkelijk alles toevertrouwde. Zonder haar zus zou ze niet zijn wie ze nu is.
Haar schuwheid maakt Mao wie ze is. Uniek – en toch al gezien.
Zij die haar weten te strikken in een conversatie, moeten wel heel getalenteerd zijn… en interessant!
Bijzonderheden aan karakter: Het is niet echt een angst, maar ze voelt zich niet echt comfortabel in grote open plekken, zoals en weide waarvan ze de grenzen niet kan zien. Het laatste waar ze zou willen zijn, is een grote woestijn.
Talenten: Mensen lezen alsof ze een open boek zijn.
Zwakheden: Relaties en conversaties aangaan. Eigenlijk is concentratie in het algemeen ook een zwakheid. Ze is nooit lang gefocust op iets, wat snel in haar nadeel kan spelen.
Zwakke plekken: Mannen hebben sowieso al een groot voordeel in een gevecht met Mao. Ze zal proberen het mannelijke geslacht te ontwijken. Verder is Mao redelijk zwak. Een beginneling, zeg maar. Ze heeft nog niet alles in controle – dit lijkt alleen zo omdat ze zo zelfverzekerd is. Maar als je er eenmaal achterkomt, is de klus snel geklaard.

Draken soort:
Geslacht draak: Mannelijk
Naam draak: Kaze

Verleden: Mao heeft aan een eenzame jeugd geleden. Ze was vroeger een heel vrolijk meisje, dat vaak glimlachte, maar toen ze eenmaal besefte dat ze anders was – dat haar vader haar meer aankeek als ‘zij die mijn vrouws plaats innam op het laatste moment’ dan als ‘mijn dochter’ – werd haar glimlach weggenomen en nam een emotieloos gezicht plaats. De enige momenten waar ze het zich nog veroorloofde om te lachen, was wanneer haar zus weer eens haar best had gedaan haar aan het lachen te maken.
Ze werd door haar vader getraind alsof ze zijn enige zoon was. Ze werd amper als vrouw bekeken. Haar vader houdt zielsveel van haar, maar op het gevechtsveld is daar niks meer van te zien. Volgens hem is dat de enige manier om het iemand de goeie wijze te leren. Door het te drillen.
Maar Mao is nonchalant en niet geïnteresseerd, iets waar ze later veel spijt van zal hebben. Nu moet ze zelf weten te trainen om de verloren jaren in te halen. En dat verloopt prima, vindt ze zelf. Haar vader kijkt hoofdschuddend aan hoe zijn oudste dochter de geniepige trucjes aan z’n jongste leert. Na zijn liesbreuk was er niet veel meer dat hij kon doen – tot zijn grote spijt. Vandaag heeft Mao nog maar weinig contact met haar familie.

Maar ze staat sterk…

Plaatje:

Spoiler:

Watashi kawaii, ne?
Watashi baka 8D